سوره نسا آیه 6

وَابْتَلُوا الْیَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّکَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلَا تَأْکُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن یَکْبَرُوا وَمَن کَانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَمَن کَانَ فَقِیرًا فَلْیَأْکُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَیْهِمْ وَکَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِیبًا

ﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﺭﺍ [ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﻲ] ﺑﻴﺎﺯﻣﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﺪّ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺮﺳﻨﺪ، ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺷﺪ ﻟﺎﺯم ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ [ﺗﺮﺱ] ﺁﻧﻜﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺭﺷﺪ ﺭﺳﻨﺪ [ﻭ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ]ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻭ ﺷﺘﺎﺏ ﻣﺨﻮﺭﻳﺪ. ﻭ [ﺍﺯ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻳﺘﺎم] ﺁﻧﻜﻪ ﺗﻮﺍﻧﮕﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ [ﺍﺯ ﺗﺼﺮّﻑ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﻳﺘﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﻖ ﺍﻟﺰﺣﻤﻪ] ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻱ ﻛﻨﺪ; ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺗﻬﻴﺪﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺘﻌﺎﺭﻑ ﻣﺼﺮﻑ ﻧﻤﺎﻳﺪ; ﻭﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺪﻫﻴﺪ [ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻭ ﻧﺰﺍﻋﻲ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻳﺪ] ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﺍﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ.(6)

موضوع: اموال یتیم، حقوق یتیم

تفسیر قطره ای حاج آقا قرائتی

قرآن واضح