إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ
وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَاکُمْ فَأَثَابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ
لِّکَیْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا مَا أَصَابَکُمْ
وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
[ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ] ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ [ﺍﺯ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺪ] ﺗﺎ ﻣﺮﺯ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﺩﻭﺭ ﻣﻰ ﺷﺪﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩﻳﺪ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ﻛﻪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺩﻋﻮﺗﺶ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ] ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺗﺎﻥ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﻭﻫﻰ ﺭﻭﻯ ﺍﻧﺪﻭﻫﻰ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻛﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ [ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﻭ ﻏﻨﻴﻤﺖ] ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺘﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ [ﺍﺯ ﺁﺳﻴﺐ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺖ] ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻴﺪﻩ، ﺍﻧﺪﻭﻫﮕﻴﻦ ﻧﺸﻮﻳﺪ؛ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ، ﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ.(153)
موضوع: جنگ، جنگ احد، تبعیت از رهبر