سوره آل عمران آیه 37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ

ﭘﺲ ﭘﺮﻭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﻴﻜﻮﻳﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ، ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻧﻴﻜﻮﻳﻰ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺯﻛﺮﻳﺎ ﺭﺍ ﻛﻔﻴﻞ [ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻌﻨﻮﻯ] ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ. ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ ﺯﻛﺮﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ [ﻋﺒﺎﺩﺕ] ﺑﺮ ﺍﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺷﺪ، ﺭﺯﻕ ﻭﻳﮋﻩ ﺍﻯ ﻧﺰﺩﺵ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ. [ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭ ﻛﻤﺎﻝ ﺷﮕﻔﺘﻰ] ﮔﻔﺖ: ﺍﻯ ﻣﺮﻳﻢ! ﺍﻳﻦ ﺭﺯﻕ ﻭﻳﮋﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟! ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﻳﻘﻴﻨﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﺭﺯﻕ ﺑﻰ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ.(37)

موضوع: داستان حضرت مریم س، نکاتی در مورد تربیت فرزند، مقام حضرت مریم س


تفسیر قطره ای حاج آقا قرائتی