سوره بقره آیه 26

إِنَّ اللَّهَ لَا یَسْتَحْیِی أَن یَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَیَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا یُضِلُّ بِهِ کَثِیرًا وَیَهْدِی بِهِ کَثِیرًا وَمَا یُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ

ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺧﺪﺍ [ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﻬﻤﺎﻧﺪﻥ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ] ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﭘﺸﻪ ﻭ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ [ ﺩﺭ ﻛﻮﭼﻜﻰ ] ﻣﺜﻞ ﺑﺰﻧﺪ ، ﺷﺮم ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﺪ ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﮔﺎﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻣﺜﻞ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺣﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻣﻰ  ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺜﻞ ﭼﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟ ! ﺧﺪﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺜﻞ [ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﺪم ﺩﻗﺖ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ] ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻣﻰ  ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺜﻞ [ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺩﺭﻙ ﺻﺤﻴﺢ ] ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰ  ﻧﻤﺎﻳﺪ؛ ﻭ ﺟﺰ ﻓﺎﺳﻘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﺪ.(26)

موضوع: حیا، خجالت کشیدن و جسارت داشتن، مثل زدن، بهانه گیری کفار در برابر مثلهای خدا، تکبر و غرور، آیا خدا کسی را گمراه می کند؟


تفسیر قطره ای حاج آقا قرائتی