سوره بقره آیه 258

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَاجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللَّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ

ﺁﻳﺎ [ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻋﺒﺮﺕ ] ﻧﻨﮕﺮﻳﺴﺘﻰ ﺑﻪ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ [ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﻛﺒﺮ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ] ﺑﺎ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺵ ﺑﻪ ﻣﻰ ﺍﺩﻟﻪ ﻭ ﺳﺘﻴﺰ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻯ ﺑﻰ ﻣﻨﻄﻖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ؟ ! ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﮔﻔﺖ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﻛﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ  ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ  ﻣﻴﺮﺍﻧﺪ [ ﺍﻭ ] ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ  ﻛﻨﻢ ﻭ ﻣﻰ  ﻣﻴﺮﺍﻧﻢ . [ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﺎﺭ ﺑﺮ ﻣﺮﺩم ، ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺩﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﻣﺤﻜﻮم ﺭﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﻳﻜﻰ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﺍ ﻛﺸﺖ . ]ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ [ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺴﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﻣﻐﺎﻟﻄﻪ ﻭ ﺗﺰﻭﻳﺮ ﺑﻪ ﺭﻭﻯ ﺩﺷﻤﻦ ] ﮔﻔﺖ : ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ  ﺁﻭﺭﺩ ، ﺗﻮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻐﺮﺏ ﺑﺮﺁﻭﺭ ! ﭘﺲ ﺁﻧﻜﻪ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ، ﻣﺘﺤﻴﺮ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺷﺪ . ﻭ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﻭﻩ ﺳﺘﻢ ﮔﺮ ﺭﺍ [ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺠﺎﻭﺯ ، ﺳﺘﻢ ، ﭘﺎﻓﺸﺎﺭﻯ ﺑﺮ ﻋﻨﺎﺩ ﻭ ﻟﺠﺎﺟﺸﺎﻥ ] ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻧﻤﻰ  ﻛﻨﺪ .(258)

موضوع: مباحثه نمرود و حضرت ابراهیم ع، استدلال بهت آور حضرت ابراهیم ع، اثبات خدا از طریق نجوم، مغالطه کفار در مباحثه ها


تفسیر قطره ای حاج آقا قرائتی