سوره بقره آیه 246

أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ إِذْ قَالُوا لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِکًا نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَائِنَا فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِیلًا مِّنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ

ﺁﻳﺎ [ ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻋﺒﺮﺕ ] ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺷﺮﺍﻑ ﺑﻨﻰ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻰ ﻧﺪﻳﺪﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺷﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺎ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻰ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﻨﮓ ﻛﻨﻴﻢ ؟ ﮔﻔﺖ : ﺁﻳﺎ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﻧﻤﻰ  ﺩﻫﻴﺪ ، ﺍﮔﺮ ﺟﻨﮓ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﻮﺩ ، ﺟﻨﮓ ﻧﻜﻨﻴﺪ [ ﻭ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﺑﺰﻧﻴﺪ ؟ ] ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻫﺪﻑ ﻭ ﻣﺮﺍﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﻨﮓ ﻧﻜﻨﻴﻢ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﻤﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻳﻢ ؟ ! ﭘﺲ ﭼﻮﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻘﺮﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪ ، ﻫﻤﻪ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭﻯ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ؛ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺩﺍﻧﺎﺳﺖ .(246)

موضوع: تاریخ بنی اسرائیل، دین از سیاست جدا نیست، رهبر عامل وحدت، وفای به عهد و پیمان

تفسیر قطره ای حاج آقا قرائتی